شما با رفتن صفحه نخست از منو یا انتخاب اهر از منوی انتخاب شهر از منوی بالا سمت چپ می توانید همه جاذبه های گردشگری و تاریخی ثبت شده در سایت گردشگری اهر را ببینید تا زا منوی “اماکن” بر اساس نوع امکان به ااکن ثبت شده دسترسی داشته باشید و همچنین می توانید از طریف فهرست جاذبه های گردشگری و تاریخی که رد زیر آمده با کلیک بر روی آنها به مکان مورد نظر بروید :

جاذبه های گردشگری اهر

جاذبه های گردشگری اهر

جاذبه های گردشگری اهر، جاذبه های طبیعی اهر، اماکن تاریخی اهر دیدنی های اهر، جاهای دیدنی اهر در سایت گردشگری اهر :

ـ سد ستارخان اهر

ـ منطقه گردشگری هوراند

ـ  پارک ملی کنتال، کوه کمتال یا کنتال

ـ  ارتفاعات قوشاداغ و تالاب قوچ گلی اهر

ـ قلعه پشتاب – قلعه پیشتو اهر

ـ قلعه نودوز یا نقدوز اهر

ـ مقبره و موزه شیخ شهاب‌ الدین اهری

ـ خانه دکتر قاسم اهری

ـ سنگ نبشته سقندل

ـ مسجد جامع اهر

ـ قلعه جوشین

درباره اهر :

اَهَرْ (Ahar) یکی از شهرهای شمالی استان آذربایجان شرقی و مرکز شهرستان اهر است. اهر در ارتفاع ۱۳۴۱ متر از سطح دریا، در ۸۹ کیلومتری شمال شرقی تبریز و ۷۶۵ کیلومتری شمال غربی تهران واقع گردیده ‌است این شهر به عنوان پنجمین شهر پرجمعیت استان محسوب می ‌گردد. شهر اهر در مرکز منطقه سرسبز و خوش آب و هوای ارسباران و در فضایی به وسعت ۱۵ کیلومتر مربع گسترده شده ‌است و به همین دلیل، از آب و هوایی خوش بهره‌مند گشته‌ است. اهر بزرگ‌ترین شهر منطقه ارسباران است و تا پیش از انقلاب اسلامی به عنوان مرکز این منطقه شناخته می‌شد.
این شهرستان در میان ارتفاعات مهمی چون قیزقلعه‌سی به ارتفاع 1266 متر و كوه تاریخی معروف هشت سر با ارتفاع 2536 متر محصور شده و دامنه ارتفاعات مزبور از جهات شمال و جنوب و غرب تا هوراند كشیده شده است. پست‌ترین نقطه، بخش كناره‌های رودخانه قره‌سو كه در قسمت شرقی شهرستان واقع و محل كشت و زرع انواع محصولات باغی و زراعی می‌باشد.

پیشینه اهر :
در کوه های اطراف اهر بازمانده‌های زیادی مربوط به دوره پیش از اسلام، مخصوصا زمان ساسانیان، پیدا شده است. از اواخر قرن دوم هجری تا سال ۲۲۲ (۸۳۷ میلادی) اهر در محدوده قلمرو جاودان و بابک خرمدین قرار می ‌گرفت. در قرن سوم، اهر مرکز ناحیه میمذ (Mīmaḏ) بود. در سال ۹۴۵ (میلادی)، اهر شهری آبادان گزارش شده است. در اواخر قرن دوازدهم و اوایل قرن سیزدهم اهر پایتخت حکمرانان سلسله پیشتکین (Pīškīn) بود. یاقوت حموی هشتصد سال پیش اهر را اینگونه توصیف می‌کند، اهر، علیرغم وسعت کمش، اقتصاد شکوفایی دارد. این شهر بین تبریز و اردبیل قرار گرفته و توسط امیری به نام “ابن پشتگین” اداره می‌شود.
در دوره ایلخانان مغول، اهر استراحت گاه تابستانی ایلخانها بود (در اکتبر ۱۲۸۴ خواجه شمس الدین محمد جوینی در اهر اعدام شد). به نظر می‌آید که در طی یک و نیم قرن بعد از یاقوت حموی اهر اهمیت خود را در دوران مغولها از دست داد. در زمان صفویان اهر توجه پادشاهان را جلب کرد چرا که قبر شیخ شهاب الدین (مرشد شیخ صفی الدین) در آنجا قرار داشت. برای مثال شاه عباس بزرگ دو بار در سالهای ۱۶۰۵ و ۱۶۱۱ از شهر دیدن کرد. در دوره قاجاریان اهر توسط شاهزدگان قاجار اداره می‌شد.
عباس میرزا برای مدتی این اهر را مرکز فرماندهی خود علیه روس ها قرار داد. در آن زمان عشایر ارسباران قسمت عمده‌ای از جنگاوران قشون ایران را تامین می‌کردند. اهر در طی‌ جنگ به شدت آسیب دید. مسافرین فرنگی که در دوره بین ۱۸۳۷-۱۸۴۳ اهر را دیده‌اند آن را “شهری در وضعی اسفبار” وصف کرده‌اند. بر اساس برداشت آنها، شاهزادگان قاجار، که به عنوان حکمران قره داغ به شهر اعزام می‌شدند، به این فکر بودند که جیبشان را قبل از پایان ماموریت پر کنند
اهر یکی از کانون‌های جنبش مشروطه ایران بود. چرا که عشایر ارسباران در مناقشات مسلحانه جنبش درگیر شده بودند؛ فرماندهی نیروهای انقلابی و ضدّ-انقلابی به ترتیب ٔبر عهد دو قره داغی، یعنیستار خان و رحیم خان چلبیانلو بود. بعد از برقراری پادشاهی دودمان پهلوی افول اهر شروع شد. شاهان پهلوی با تاکید ٔبر آریاگرایی زمینه یک‌جانشینی اجباری عشایر را فراهم کرده و بدینسان به اقتصاد ناحیه ضربات مهلکی زدند. بالاخره، رضا شاه با تغییر دادن نام تاریخی قره داغ به ارسباران سعی کرد هویت تاریخی منطقه را منهدم کند.
شهر اهر در ارتفاع ۱۳۶۰ متر از سطح دریا قرار گرفته‌است. این شهر در منطقه‌ای کوهستانی واقع شده و کوه‌های شیور در شمال شرق، بزکش در جنوب و قاشقاداغ در جنوب شرق آن قرار گرفته ‌است. رودخانه کیچیک‌چای از داخل، اهرچای از جنوب و علیرضاچای و رنگول‌چای از غرب اهر می‌گذرند.
زبان گفتاری مردم زبان ترکی آذربایجانی است که متعلق به شاخه غربی گره جنوبی – غربی (اغوز) خانواده زبان‌های ترکی می‌باشد. اغلب مردم، بعلاوه، با زبان فارسی آشنایی دارند.
اکثریت مردم پیرو مذهب شیعه دوازده‌امامی هستند. تعداد قابل توجّهی از اهالی پیروان اهل حق (گوران در زبان آذری) هستند. همه گوران‌ها در اصل متعلق به طایفه شاملو هستند. این طایفه یکی از ارکان عمدهٔ قزلباش‌ها در عهد شاه اسماعیل بود