کتابخانه ملی کرمان در خیابان شهید رجایی (خورشید) واقع است. این بنا از طرف شمال به یخدان مویدی و از شرق به خانه های مجلل خیابان عباس صباحی و از جنوب به خیابان ابن سینا و از طرف غرب هم به خیابان خورشید محدود است.
کتابخانه ملی کرمان دارای مکان مطالعه، مخزن کتاب و بخش‌های تحقیق و پژوهش و رایانه است. سالن 4000 متری موجود با سقف‌های گنبدی زیبا دارای 66 ستون هشت ضلعی می‌باشد. بنای کتابخانه به سال 1308 خورشیدی باز می‌گردد که معمار آن محمدعلی راوری این بنا را به سفارش جمعی از سرمایه‌داران کرمان، رفسنجان و یزد احداث کرد تا کارخانه ریسندگی و بافندگی خورشید در آن فعالیت خود را شروع نماید.
این کارخانه مدتی فعال بود تا این که به دلیل وجود وقایع سیاسی و فراز و فرودهای ناشی از آن که به محدوده کارگری و فضای اقتصادی اجتماعی نیز کشیده شد، توان ادامه کار نیافت و تعطیل شد. پس از انقلاب، ادارات مختلفی چون سازمان آب و شهرداری هر یک قسمت هایی از سالن را در اختیار گرفتند. تعدادی از سقف ها هم در زمین لرزه های دهه 1360 فروریخت، تا این که سرانجام مقرر شد تا سالن بازسازی و مورد استفاده فرهنگی قرار گیرد.
در سال 1368 این ساختمان از وجود دستگاه ها خالی و بازسازی شده، مدتی با نام مرکز کرمان شناسی شروع به فعالیت کرد و دو سال بعد، همزمان با کنگره جهانی خواجوی کرمانی، با همکاری سازمان میراث فرهنگی به کتابخانه ملی تبدیل شد.
تعداد کتابهای موجود در کتابخانه 121 هزار جلد می باشد و بیش از 30 نفر کتابدار در این کتابخانه فعالیت می کنند. کتابخانه مرکزی کرمان در حال حاضر، با دارا بودن بخش های گوناگونی مانند پذیرش، خدمات فنی، امانت، مرجع، نسخه های خطی و چاپ سنگی، منابع دیداری- شنیداری، کرمان شناسی، نمایشگاه تازه های کتاب، کتابخانه نابینایان، کتابخانه کودک، کتابخانه تخصصی دفاع مقدس، بخش جستجوی کتاب و سالن های مطالعه، جهت ارائه خدمات به همشهریان و مراجعان محترم می کوشد.
مهر ماه 1371 این بنا تبدیل به کتابخانه ملی کرمان شد و در تاریخ 30 شهریور 1378 با شماره ثبت 2419 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.